1. Viljið tær hoyra kvæði mítt,
viljð tær orðum trúgva,
um hann Ólav Trygvason,
hagar skal ríman snúgva.
[refrain, sang after each verse]
Glymur dansur í høll,
dans sláið ring
Glaðir ríða Noregs menn
til Hildar ting.
[end of refrain]
3. Knørrur varð gjørdur á Noregs landi,
gott var í honum evni:
sjúti alin og fýra til
var kjølurin millum stevni
8. Har kom maður oman
við sterkum boga í hendi:
“Jallurin av Ringaríki
hann meg higar sendi.”
10. “Einar skalt tú nevna meg,
væl kann boga spenna,
Tambar eitur mín menski bogi,
ørvar drívur at renna.”
11. “Hoyr tú tað, tú ungi maður,
vilt tú við mær fara,
tú skalt vera mín ørvargarpur
Ormin at forsvara.”
12. Gingu teir til strandar oman,
ríkir menn og reystir,
lunnar brustu og jørðin skalv:
teir drógu knørr úr neysti.
71. Einar spenti á triða sinni,
Ætlar jall at raka,
tá brast strongur av stáli stinna,
í boganum tókst at braka.
72. Allir hoyrdi strongin springa,
kongurin seg undrar:
“Hvat er tað á mínum skipi,
sum ógvuliga dundrar?”
73. Svaraði Einar Tambarskelvir
kastar boga sín
“Nú brast Noregi úr tínum hondum,
kongurin, harri mín!”
Nú skal lætta ljóðið av
eg kvøði ei longur á sinni
nú skal taka upp annan tátt
dreingir leggi í minnið
|
1. Will you hear the ballad of mine,
Will you my words believe,
About Olaf Tryggvasson,
Here's how the rhyme revolves.
[refrain, sang after each verse]
Raucous dance in the Hall,
Dance, form a ring,
Gladly ride Norroway's men,
To the Hild's[War]-Gathering.
[end of refrain]
3. A ship was made in Norway's land,
Goodly make was she:
Seventy ells and four lengthwise
The keel from [prow to] stern
8. Here comes a man down [from the hill]
With a sturdy bow in hand:
“The Jarl of Ringaríki
Has here sent me.”
10. “Einar shall you call me,
Well can I stretch the bow,
Tambar hight my manly bow,
For striving at shooting arrows.”
11. “Listen here, young man,
Will you fare away with me?
You shall be my champion-arrower,
The Serpent, [my longship,] to defend.”
12. They come down on the strand,
Doughty men and strong,
The rails break and the earth shakes:
They tug the ship from the shipyard.
71. Einar drew a third time,
Meaning to strike the Jarl,
Then burst the string of sturdy steel,
In the bow it seemed to break.
72. All heard the string snap,
The king said in wonder:
“What's that making my ship,
Rumble so dreadfully?”
73. Answered Einar Tambarskelvir
Casting the bow of his
“That was Norway breaking from your hand,
King sire, lord of mine !”
Now I will let up this song awhile,
I'll recount not longer this time
So I shall take up the second tale,
And may it be remembered far and wide.
|